Κήρυγμα Αποστολικό Κυριακής ΚΔ’ Επιστολών (27–11– 2022)
«Αὐτός γαρ ἐστίν ἡ εἰρήνη ἡμῶν, ὁ ποιήσας τὰ ἀμφότερα ἕν»
Αγαπητοί μου αδελφοί, ο συνεχής πόθος και η ασίγαστη αγωνία και επιθυμία των ανθρώπων μέσα στην ιστορία υπήρξε η πραγματοποίηση της ειρήνης ως ένα μόνιμο και συνεχές γεγονός.
Οι πόλεμοι, οι αναστατώσεις και τα φοβερά εγκλήματα που έχουν διαπραχθεί στην ανθρώπινη ιστορία αλλά και η συνέχιση αυτή της πορείας των λαών και των ανθρώπων, έχουν κάνει την ειρήνη το πολύτιμο και πολυπόθητο αγαθό.
Ειρήνη και αγάπη είναι τα μεγαλύτερα αγαθά για την διατήρηση του κόσμου. Όπως τα βασικά αγαθά για την συντήρηση του ανθρώπινου σώματος είναι το ψωμί και το λάδι, έτσι και η ειρήνη και η αγάπη είναι τα αγαθά συντήρησης του κόσμου.
Μεταξύ των μεγάλων δωρεών του Θεού είναι η αγάπη που πρόσφερε. Να θυμηθούμε τον Αγγελικό ύμνο που άκουσαν για πρώτη φορά οι άνθρωποι ποιμένες στην Βηθλεέμ κατά την Γέννηση του Κυρίου μας: «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπί γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία».
Αλλά και ο Κύριος μας πολλάκις μίλησε για την ειρήνη στους μαθητές Του, ιδιαίτερα δε μετά την Ανάσταση Του: «εἰρήνη τὴν ἐμὴν δίδωμι ὑμῖν». Όντως ο Κύριός μας είναι η προσωποποιημένη αγάπη· έτσι και η ειρήνη. Αυτό μας λέγει ο Απ. Παύλος στο σημερινό Αποστολικό Ανάγνωσμα που ακούσαμε αδελφοί: «Αὐτός γαρ ἐστίν ἡ εἰρήνη ἡμῶν».
Η παρουσία του Χριστού μας στον κόσμο και η σταυρική του θυσία ένωσε τους δύο αντιμαχόμενους κόσμους εις ενότητα μίαν «ὁ ποιήσας τὰ ἀμφότερα ἕν». Η προχριστιανική εποχή θεωρείται μια εποχή όπου ο Ιουδαϊκός και ο εθνικός κόσμος, ο κόσμος του Νόμου και ο κόσμος της ειδωλολατρίας, ήταν διχασμένοι, γεμάτοι από έχθρα και αδικία.
Ο Χριστός μας γκρέμισε το μεσότοιχον της έχθρας και δημιούργησε ενότητα μίαν. «Το μεσότοιχον τοῦ φραγμοῦ λύσας» για να δημιουργήσει μια νέα ανθρωπότητα βασισμένη στην ειρήνη και την αγάπη των καρδιών και την δια του Αγ. Πνεύματος ενότητα. Ο ίδιος αδελφοί έγινε το βασικό λιθάρι της γωνίας που κρατά ολόκληρο το οικοδόμημα της Εκκλησίας με θεμέλια τους προφήτες και τους Αποστόλους.
Όμως και εμείς όλοι οι Χριστιανοί μέσα στην ζωή και την πορεία της Εκκλησίας μας είμαστε μέτοχοι και συνεχιστές αυτού του μεγάλου οικοδομήματος της πνευματικής κατοικίας του Θεού.
Αδελφοί μου, ήλθε ο Χριστός μας με το κήρυγμά του, την πνοή αγάπης και αδελφοσύνης, έριξε τους φραγμούς της έχθρας, έτσι ώστε ο Απ. Παύλος να διακηρύττει: «οὐκ ἔνι Ἕλλην καὶ Ιουδαίος… αλλὰ τὰ πάντα καὶ ἐν πᾶσι Χριστός». Ήλθε ο Χριστός όχι να ενώνει λαούς με το ίδιο χρώμα, αλλά αυτό που έχει σημασία είναι η λευκότητα της ψυχής. Ήλθε ο Χριστός μας να καταργήσει την διαφορά σε προνομιούχους και δυναστευομένους, σε ελεύθερους και δούλους: «οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδὲ ἐλεύθερος» διακηρύττει ο Απ. Παύλος. «Οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θήλυ».
Την μοναδική ευεργετική επανάσταση που έγινε ποτέ δημιούργησε και πραγματοποίησε η Χριστιανική πίστη και η Εκκλησία. Δυστυχώς στην πορεία της ιστορίας παρουσιάστηκαν φαινόμενα αμαύρωσης του Χριστιανικού μηνύματος από ανθρώπους και λαούς που δεν έβαλαν στην καρδιά τους την ειρήνη και την αγάπη του Χριστού. Είναι όλοι εκείνοι που δεν συγκαταλέγονται στην χορεία των ανθρώπων του Χριστού.
Ο Αγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέγει «αν η ειρήνη βασισθεί στον άνθρωπο γρήγορα καταλύεται, αν βασισθεί στον Θεό δεν καταλύεται ποτέ». Γι’ αυτό αδελφοί μου ας βάλουμε στην καρδιά μας την ειρήνη του Χριστού και στις μεταξύ μας σχέσεις. Ας μάθουμε να προσευχόμαστε για την ειρήνη του σύμπαντος κόσμου ώστε ο Θεός να αμβλύνει τα μίση μεταξύ των ανθρώπων και των λαών.
Αμήν!
