«Πιστὸς ὁ λόγος καὶ πάσης ἀποδοχῆς ἅξιος»
Αγαπητοί μου αδελφοί, σήμερα στο Αποστολικό ανάγνωσμα ακούσαμε ένα μικρό μέρος από την πρώτη προς Τιμόθεον επιστολή του Απ. Παύλου. Ο Τιμόθεος υπήρξε ένας από τους πλέον πιστούς μαθητές του. Καταγόταν από τα Λύστρα της Λυκαονίας από πατέρα ειδωλολάτρη και μητέρα Ιουδαία που έγινε Χριστιανή με το όνομα Ευνίκη.
Από πολύ μικρή ηλικία γίνεται Χριστιανός από την μητέρα και την γιαγιά Λωϊδα. Πολύ γρήγορα γνωρίζει τον Απ. Παύλο τον οποίο διακονεί με ζήλο και αφοσίωση. Χειροτονείται Επίσκοπος Εφέσου και ο Παύλος σαν πνευματικός του πατέρας τον συμβουλεύει ώστε αυτά που δίδαξε, πιστά να τα εφαρμόζει έτσι ώστε «μηδεὶς τῆς νεότητος αὐτοῦ καταφρονείτω». Κανείς εξαιτίας του νεαρού της ηλικίας του να τον καταφρονεί «ἀλλὰ τύπος γίνου τῶν πιστῶν ἐν λόγω ἐν ἀναστροφῆ, ἐν ἀγάπῃ, ἐν πνεύματι, ἐν πίστει, ἐν αγνοίᾳ». Η στάση ζωής του να γίνεται παράδειγμα σε όλους στην σχέση του με τους άλλους, με τα λόγια του, με την αγάπη του, με τον πνευματικό του αγώνα, με την γνήσια και θερμή πίστη του, με την ηθική, αγνή και καθαρή ζωή του.
Πόσο όμορφα λόγια ακούγονται για όλους μας αδελφοί προπαντός για αυτούς που κλήθηκαν στο μεγάλο και ιερώτατο μυστήριο της ιερωσύνης. Αυτούς που κλήθηκαν να σώσουν ψυχές και να τις οδηγήσουν στην μάνδρα του Χριστού. Να γίνουν ποιμένες στην ποίμνη του Κυρίου, στα λογικά πρόβατα της Εκκλησίας, ώστε «ὁ λύκος ἀνεπίβατος» ο λύκος, δηλ. οι αιρετικοί και ο διάβολος, να μην μπορούν να μπουν και να κατασπαράξουν τα λογικά πρόβατα της ποίμνης.
Αυτός ο λόγος που σου λέγω είναι «πιστὸς καὶ πάσης ἀποδοχῆς ἅξιος». Είναι όλα αυτά που σου δίδαξα, λέγει ο Απόστολος στον μαθητή του Τιμόθεο, γεμάτα από πίστη αληθινή και γνήσια που πηγάζουν μέσα από την καρδιά μου και που διδάχθηκα και εγώ μέσα από τον ίδιο τον Κύριό μας. Γι’ αυτό ανεπιφύλακτα να τα αποδέχεσαι μέσα στην καρδιά σου και να τα εφαρμόζεις πιστά.
Εμείς οι ποιμένες αδελφοί, έχουμε μεγάλη ευθύνη για τις δικές σας ψυχές. Αλλά και εσείς έχετε χρέος και καθήκον να ακούτε τους ποιμένες που ο Θεός έθεσε στην ποίμνη του την Εκκλησία, και να σεβόμεθα ο ένας τον άλλον. Να αποφεύγουμε την
κρίση και την κατάκριση μεταξύ μας, διότι έτσι σκανδαλίζουμε και κάνουμε μεγάλη ζημιά στο Σώμα του Χριστού, την Εκκλησία Του.
Η ζωή μας να είναι αγία και άμεπτη. Να γινόμαστε παραδείγματα για τον καθένα: «ἔπεχε σεαυτῶ καὶ τῆ διδασκαλια ἐπίμενε αὐτοῖς· τοῦτο γαρ ποιῶν καὶ σεαυτὸν σώσεις καὶ τοὺς ἀκούοντάς σου». Να προσέχεις τον εαυτό σου και την διδασκαλία σου, να είσαι σωστός και τέλειος χωρίς ηθικό ψεγάδι, και αυτά που διδάσκεις να είναι σύμφωνα με την αλήθεια του Χριστού και της Εκκλησίας.
Μόνον έτσι μπορούμε να προσφέρουμε την σωτηρία στους εαυτούς μας και σ’ αυτούς που μας ακούν. Όλοι, αδελφοί μου, έχουμε τις ευθύνες μας. Όλοι έχουμε καθήκον να είμαστε φωτεινά παραδείγματα.
Αφορμή ζητούν οι εχθροί της Εκκλησίας να την πολεμούν εξαιτίας μας. Ο Κύριός μας τί μας λέει; «οὐαὶ δι’ οὗ τὸ σκάνδαλον ἔρχεται», αλοίμονο σ’ αυτόν που γίνεται αιτία σκανδάλου. Θα δώσει λόγο στον Θεό. Να ευχηθούμε ώστε όλοι μας να φωτιζόμαστε από τον πιστό λόγο του Θεού, ο μόνος που αξίζει την αποδοχή μας για σωτηρία. Αμήν!
