Επί του Αποστολικού αναγνώσματος (Πραξ. 16, 16-34)
«Παιδίσκη τινά έχουσα πνεύμα πύθωνος»
Ο Απ. Παύλος, αδελφοί μου, έχει ξεκινήσει το μεγάλο ταξίδι του για την διάδοση του ευαγγελικού μηνύματος στον κόσμο των εθνών. Το δίλημμα αν πρέπει να εξαπλωθεί η Εκκλησία του Χριστού εις τα έθνη έχει ξεπερασθεί. Ο δρόμος για τον Χριστό προς την οικουμένη είναι ανοικτός. Η σωτηρία που προσφέρει είναι για όλη την ανθρωπότητα. Ο κεκλημένος από τον Θεό Παύλος ευρίσκεται στην Τρωάδα. Από εκεί λαμβάνει μήνυμα να περάσει εις το απέναντι εβραϊκό έδαφος της Ελλάδος, ώστε και εκεί να πιστέψουν και να σωθούν.
Η πρώτη Ελληνική πόλη που επισκέπτεται μαζί με τους συνεργάτες του είναι η πόλις των Φιλίππων της Μακεδονίας. Καθώς ο Παύλος και ο Λουκάς και οι λοιποί πηγαίνουν για προσευχή σ’ ένα συγκεκριμένο τόπο, μια δούλη που είχε μαντικό πνεύμα και η οποία γινόταν όργανο εκμετάλλευσης των κυρίων της, ενοχλούσε τους Αποστόλους φωνάζοντας ότι «ούτοι οι άνθρωποι δούλοι του Θεού του Υψίστου εισίν». Ο Απ. Παύλος, αγανακτισμένος από την συνεχή αυτή ενόχληση, αφού γνώριζε ότι το πονηρό πνεύμα είναι αυτό που ενεργεί σ’ αυτήν την γυναίκα της λέγει: «παραγγέλω σοι εν τω ονόματι Ιησού Χριστού εξελθείν απ’ αυτής. Και εξήλθεν αυτή τη ώρα». Και όντως η δούλη εκείνη θεραπεύτηκε.
Όμως οι Απόστολοι είχαν περιπέτειες και φυλακίσεις διότι ο κόσμος και ο διάβολος κρίνουν πάντα και ενεργούν πάντα με το δικό του πονηρό και ιδιοτελές συμφέρον. Το φτωχό και τραγικό αυτό πλάσμα, γιατί δούλη ήταν, φτωχή και αιχμάλωτη του διαβόλου και των κυρίων της. Ήταν ένα μέντιουμ θα λέγαμε σήμερα που δι’ αυτής ομιλούσε ο διάβολος. Γινόταν όργανο του: «παιδίσκην τινά έχουσαν πνεύμα πύθωνος απαντήσαι ημίν, ήτις εργασίαν πολλήν παρείχεν τοις κυρίοις αυτής μαντευομένη».
Βλέπουμε ότι ο διάβολος πολλά μηχανεύεται και πράττει προκειμένου να παρασύρει τους ανθρώπους στην αμαρτία και την πλάνη. Στην προκειμένη περίπτωση την αλήθεια έλεγε, όμως για κακό σκοπό, ώστε αργότερα να παρασύρει στο κακό όπως στην συνέχεια ακούσαμε, ότι οι Απόστολοι κακοποιήθηκαν, τους ξέσκισαν τα ρούχα και τους φυλάκισαν. Η μαρτυρία αυτής της νεαρής δούλης, μας υπενθυμίζει και άλλες ανάλογες μαρτυρίες στο πρόσωπο του Χριστού που έκαναν άλλοι δαιμονισμένοι, όπως στο Ευαγγέλιο του Μάρκου (1, 24) «άνθρωπος εν πνεύματι ακαθάρτω και ανέκραξε: τί ημίν και σοι Ιησού Ναζαρηνέ, ήλθες απολέσαι ημάς», αλλά και στο Ευαγγέλιο του Λουκά (4, 41) διαβάζουμε: «εξήρχετο δε και δαιμόνια από πολλών κραυγάζοντα και λέγοντα ότι συ ο Χριστός ο Υιός του Θεού». Βλέπουμε ότι ο διάβολος έχει μαντικές ικανότητες σε περιορισμένο σημείο, όμως ικανές να παρασύρουν και να οδηγήσουν τους ανθρώπους στην απώλεια.
Και να προσέξουμε, αδελφοί, ότι όλα αυτά δεν έχουν σχέση με τον Θεό ή τους προφήτες του Θεού διότι οι προφήτες και οι προφητείες τους είναι αποκάλυψη του Θεού στους ανθρώπους αποκλειστικά για την σωτηρία τους. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή διότι εύκολα μπορεί ο άνθρωπος να ξεγελαστεί από το πνεύμα του πονηρού.
Ακόμα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και στις διάφορες «προφητείες» που κατά κόρον δημοσιεύονται σε διάφορα θρησκευτικά βιβλία, αναφερόμενες δήθεν σε πρόσωπα σύγχρονων αγίων, που όμως δεν ειπώθηκαν ποτέ. Ο ζήλος της υπερβολικής ευσέβειας σε συνδυασμό με την θρησκευτική αφέλεια μπορεί να φέρει ζημιά στην ψυχή. Ο Χριστιανός πρέπει να προσέχει. Ακόμα περισσότερο πρέπει να προσέχουμε όλους αυτούς τους τσαρλατάνους «προφήτες», μέντιουμ, χαρτορίχτρες, καφετζούδες, κάθε είδους αστρολόγους που «ξεγυμνώνουν» οικονομικά τους αφελείς και αδύνατους στην πίστη και την λογική.
Η διορατικότητα των αγίων δεν είναι προφητεία! Με τον ερχομό του Χριστού έπαψαν οι προφήτες ως στόματα Θεού! Προσοχή, αδελφοί, διότι ο διάβολος μετασχηματίζεται ακόμα και σε άγγελο φωτός, προκειμένου να καταπιεί ψυχές.
Χριστός Ανέστη!
Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως
