Επί του Αποστολικού Αναγνώσματος (Εβραίους ια’ 33-ιβ’ 2)
«Τοσούτον έχοντες περικείμενον ημίν νέφος μαρτύρων»
Αγαπητοί μου αδελφοί, μετά την μεγάλην εορτήν της Αγίας Πεντηκοστής, οπότε με την κάθοδο του Αγ. Πνεύματος συγκροτείται η Αγία μας Εκκλησία και φωτίζεται ο κόσμος, προβάλλονται και τιμώνται όλοι εκείνοι οι άγιοι της πίστεως μας που, με τον οποιοδήποτε τρόπο, αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν προσφέροντας το αίμα τους για την πίστη στον Χριστό.
Το αίμα τους γίνεται τροφή στο μικρό και νεόφυτο δένδρο της Εκκλησίας του Χριστού. Ο ιερός Απόστολος Παύλος, απευθυνόμενος προς τους Εβραίους Χριστιανούς, μιλά για νέφος μαρτύρων μέσα στην περίοδο της Παλαιάς Διαθήκης. Είναι όλοι αυτοί που με τους αγώνες και τις θυσίες τους προετοίμασαν τον κόσμο του Ισραήλ, να περιμένει και να δεχθεί τον Μεσία Χριστό.
Αδελφοί, λέγει, «οι άγιοι πάντες οι δια πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, ειργάσαντο δικαιοσύνη έφραξαν στόματα λεόντων έσβεσαν δύναμιν πυρός» και συνεχίζει με μια σειρά αγώνων θυσίας και μαρτυρίων, ώστε μας λέγει «ων ουκ ην άξιος ο κόσμος», δεν ήταν άξιος ο κόσμος να έχει τέτοιους ανθρώπους. Αυτά πριν ακόμα έλθει ο Κύριος στην γη. Αυτό το νέφος των μαρτύρων συνεχίζεται μέσα στην ζωή της Εκκλησίας. Το σπουδαίο είναι ότι όλοι αυτοί οι δίκαιοι, προφήτες και μάρτυρες της Παλαίας Διαθήκης, παρόλο ότι ταλαιπωρήθηκαν, βασανίσθηκαν και πέθαναν για να προετοιμάσουν την σωτηρία των ανθρώπων δια του Ιησού Χριστού, χωρίς όμως αυτοί να κερδίσουν ότι τους υποσχέθηκε ο Θεός, δηλαδή, τον Παράδεισο της Βασιλείας του Θεού.
Έπρεπε να έλθει ο Κύριος μας ώστε να μην φτάσουν εκείνοι στην τελειότητα χωρίς εμάς: «και ούτοι πάντες μαρτυρηθέντες δια της πίστεως ουκ εκομίσαντο την επαγγελίαν του Θεού περί ημών κρείττον τι προβλεψαμένου, ίνα μη χωρίς ημών τελειωθώσι».
Όλοι αυτοί περίμεναν καρτερικά ως άγιοι και μάρτυρες στην κατάσταση του Άδη, τον ερχομό του Χριστού, ώστε η Ανάσταση Του να γίνει το εγερτήριον των ψυχών αυτών της Παλαιάς Διαθήκης. Δι’ αυτό στο ιερό Ευαγγέλιο του Ματθαίου διαβάζουμε: «και τα μνημεία ανεώχθησαν και πολλά σώματα των κεκοιμένων ηγέρθη και εξελθόντες εκ των μνημείων, μετά την έγερσιν αυτού εισήλθαν εις την Αγία πόλιν».
Εμείς λοιπόν οι μετά τον ερχομό του Χριστού πιστοί σ’ Αυτόν άνθρωποι, είμαστε οι ευεργετηθέντες, αφού για μας ο Παράδεισος είναι ανοικτός και μας περιμένει. Τιμά λοιπόν, αδελφοί μου, η Εκκλησία μας σήμερα τους Μάρτυρες και Αγίους της. Όλους αυτούς που ομολόγησαν με κάθε τρόπο την πίστη τους στον πρωτομάρτυρα και Αθλοθέτη Χριστό. Όλους αυτούς που συνέχισαν και συνεχίζουν με την ομολογία, τους αγώνες, την θυσία, και το αίμα τους, να συντηρούν και να τρέφουν και να ποτίζουν το παγκόσμιο δένδρο της Εκκλησίας του Χριστού.
Ο διωγμός, το μαρτύριον, η ομολογία είναι συνυφασμένα με την ιστορία της Εκκλησίας και σήμερα και αύριον και πάντοτε η Εκκλησία θα παράγει Αγίους και μάρτυρες διότι αυτή είναι η φύση της. Αντιπροσωπεύει το καλό και την σωτηρία. Γι αυτό ο αντίδικος διάβολος πάντοτε θα αντιμάχεται και θα πολεμά. Όμως θα είναι πάντα ο νικημένος. Τι μας λέγει ο Κύριος μας; «πύλαι άδου ου κατησχύσουσιν αυτήν».
Το τραγικό είναι ότι χάνονται ψυχές. Γι’ αυτό, αδελφοί, στις δύσκολες αυτές ημέρες που διερχόμεθα και που ο διάβολος «ζητά τινά καταπιείν» να είμαστε προσεκτικοί και να ομολογούμε τον Κύριο μας «εν παντί καιρώ και τόπω» κατά το παράδειγμα των Αγίων Πάντων της Παλαιάς και Καινής Διαθήκης «ίνα τύχωμεν της Βασιλείας του Θεού». Αμήν!
Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως