Ο Ιησούς πήγε στην Καπερναούμ και διαδόθηκε πως ήταν σ’ ένα σπίτι. Αμέσως μαζεύτηκαν πολλοί, για να τον ακούσουν να κηρύττει. Ήλθαν τότε τέσσερεις άνθρωποι και του έφεραν έναν παράλυτο. Επειδή δεν μπορούσαν να πλησιάσουν λόγω του πλήθους, έβγαλαν ένα τμήμα από τη στέγη του σπιτιού στο μέρος που ήταν ο Κύριος και κατέβασαν το κρεβάτι με τον κατάκοιτο. Όταν ο Ιησούς είδε την πίστη τους, λέγει στον παραλυτικό: Παιδί μου, συγχωρέθηκαν οι αμαρτίες σου.
Ήταν πολύ μεγάλη η πίστη αυτών που μετέφεραν τον παράλυτο στον Χριστό. Μπήκαν σε κόπο και ταλαιπωρία, παίρνοντας ρίσκο, με το εγχείρημά τους αυτό. Αν δεν γινόταν καλά ο ασθενής τους, το λιγότερο θα γελοιοποιούντο. Τελικά η εμπιστοσύνη που δείχνουν στο Χριστό οι άνθρωποι αυτοί, αλλά και ο ίδιος ο ασθενής, γιατί βέβαια δεν θα έκαναν τίποτα χωρίς τη θέλησή του, επιβραβεύεται. «Ἰδὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν λέγει τῷ παραλυτικῷ· τέκνον, ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου».
Γιατί όμως ο Ιησούς αντί να τον θεραπεύσει αμέσως, πρώτα του συγχωρεί τις αμαρτίες; Τι είναι η αμαρτία; Αμαρτία είναι η ασθένεια της ψυχής. Ο Θεός είναι η πηγή της ζωής. Αυτός έφερε στην ύπαρξη τα πάντα, και συνεχίζει να τα διατηρεί. Ο άνθρωπος σαν λογικό και αυτεξούσιο ον, δέχεται τη ζωή αλλά και μπορεί να την απορρίψει. Όταν είναι κοντά στο Θεό παίρνει ζωή αλλά όταν απομακρυνθεί, σταδιακά τη χάνει. Αμαρτία λοιπόν είναι η απομάκρυνση από το Θεό και κατά συνέπεια, η απώλεια της αιώνιας ζωής.
Συνηθίζουμε να λέμε: «Πάνω από όλα η υγεία». Και όταν αρρωσταίνουμε, θέλουμε το συντομότερο να γίνουμε καλά, ενώ ίσως αδιαφορούμε για τις αμαρτίες μας, με τις οποίες αρρωσταίνει η ψυχή μας. Βέβαια η υγεία του σώματος είναι ένα πολύ μεγάλο δώρο του Θεού, και δεν είναι κακό να το ζητούμε από τον Θεό, απεναντίας είναι ευλογημένο. Αλλά οφείλουμε να ενδιαφερόμαστε περισσότερο για την υγεία της ψυχής μας, για τον εξαγιασμό της. Η σωματική ασθένεια στη χειρότερη περίπτωση θα μας οδηγήσει στον σωματικό θάνατο, ενώ η αμαρτία, αν δεν μετανοήσουμε, στην αιώνια κόλαση. Όπως το σώμα μας αρρωσταίνει και κινδυνεύει να πεθάνει, το ίδιο γίνεται και με την ψυχή μας με την αρρώστια που ονομάζεται αμαρτία. Αυτός είναι ο λόγος που οι
πατέρες της Εκκλησίας μας διδάσκουν να μισούμε την αμαρτία αλλά να αγαπάμε τον αμαρτωλό, γιατί είναι ένας άρρωστος. Θεραπεία της αμαρτίας, είναι η συνειδητή πίστη στον Τριαδικό Θεό, η τήρηση των εντολών Του και κατά συνέπεια η συμμετοχή στα μυστήρια της εκκλησίας μας. Όλα τα μυστήρια τελούνται «εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καί εἰς ζωήν αἰώνιον».
Αυτός είναι ο λόγος που ο Ιησούς πριν από θεραπείες ασθενών τους έλεγε, «ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου». Ο Κύριος πάντα έδινε προτεραιότητα στην υγεία της ψυχής και στην συνέχεια, ακολουθούσε η δωρεά της υγείας του σώματος. Ας μην ξεχνάμε ότι ο άνθρωπος αποτελείται από σώμα και ψυχή και αυτά τα δύο αλληλοεπηρεάζονται. Στην εποχή μας δυστυχώς ξεχάσαμε ότι έχουμε και ψυχή, έτσι όλοι μιλάμε μόνο για την υγεία του σώματος.
Η σημερινή Κυριακή είναι αφιερωμένη σε έναν μεγάλο άγιο και Πατέρα της Εκκλησίας, τον άγιο Γρηγόριο Παλαμά. Έζησε τον ΙΔ΄ αιώνα και αφού ασκήθηκε αρκετά χρόνια στο Άγιο Όρος, έγινε Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης. Την εποχή εκείνη παρουσιάστηκε μία διαμάχη ανάμεσα σε ορθόδοξους και καθολικούς θεολόγους. Πήρε μέρος και διευκρίνισε τις δογματικές διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στην ορθόδοξη και δυτική θεολογία, που με τις νέες ιδέες της αλλοίωνε τη χριστιανική πίστη και καθιστούσε προβληματική τη σωτηρία. Στη διδασκαλία του αγίου Γρηγορίου, τονίζεται ιδιαίτερα η διάκριση ανάμεσα στην ουσία και τις ενέργειες του Θεού. Η ουσία του Θεού είναι άγνωστη σε όλους και γνωστή μόνο στον Τριαδικό Θεό, ενώ οι άκτιστες ενέργειές του είναι μεθεκτές στον κόσμο και στον άνθρωπο. Οι Δυτικοί αρνούνται αυτή τη διάκριση και δέχονται ότι δεν υπάρχει καμία άμεση επικοινωνία με το Θεό. Η διδασκαλία του επικυρώθηκε από δύο τοπικές συνόδους, που συνήλθαν στην Κωνσταντινούπολη, το 1341 και το 1351. Είναι επίσης ο μεγάλος δάσκαλος της νοεράς προσευχής, δηλαδή της ευχής «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με τον αμαρτωλό».
Η προβολή της μορφής του Αγίου Γρηγορίου την περίοδο αυτή από την Εκκλησία μας, γίνεται για να πάρουμε καινούργια εφόδια στην πνευματική πορεία μας κατά την Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Να γνωρίσουμε καλύτερα την ορθόδοξη πίστη μας, που αυτή θα μας οδηγήσει στη σωτηρία. Αμήν.