Με κάθε μεγαλοπρέπεια εορτάστηκε το πάσχα του καλοκαιριού, η μετάστασις της Υπεραγίας ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας στην Κέρκυρα.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας κ. Νεκτάριος, το εσπέρας της παραμονής, χοροστάτησε στον εσπερινό και έψαλλε τα εγκώμια της Υπεραγίας Θεοτόκου ενώπιον του επιταφίου της, και εν συνεχεία λιτάνευσε τον επιτάφιο στην ενορία της Υπεραγίας Θεοτόκου στον άνω Γαρούνα της Μέσης Κέρκυρας.
Πλήθος κόσμου, εντοπίων και ξένων συμμετείχαν στις ιερές ακολουθίες και στη λιτάνευση του επιταφίου.
Μετά την ευλογία των άρτων, ο Σεβασμιώτατος απηύθυνε λόγον εγκωμιαστικόν εις το πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου και το χρονικόν της κοιμήσεώς της.
Ανήμερα της εορτής, λειτούργησε και ομίλησε στον εορτάζοντα μητροπολιτικό Ναό της Υπεραγίας Θεοτόκου Σπηλαιωτίσσης, στην πόλη της Κέρκυρας.
Παρά τον αφόρητο καύσωνα, η συμμετοχή των πιστών υπήρξε αθρόα.
Ο Σεβασμιώτατος απευθυνόμενος στο εκκλησίασμα, έλαβε αφορμή από το νόημα της μεγάλης Θεομητορικής εορτής, η οποία καθιερώθηκε κατά την παράδοση από τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων άγιο Ιουβενάλιο, περίπου το 460 μ. Χ.
Η Αγία Γραφή δεν διασώζει πολλά γεγονότα από το θεομητορικό πρόσωπο, ωστόσο κείμενα Πατέρων αναφέρονται με ευρύτητα στο πρόσωπο της Παναγίας μας.
Ο Άγιος Επιφάνιος Κύπρου, αναφερόμενος στο πρόσωπο της Θεοτόκου λέγει «ᾖς ὁ τόκος παράδοξος, ἡ γέννησις ὑπερφύσιν καὶ ἔννοιαν, καὶ τῷ κόσμῳ σωτήριος, ἡ κοίμησις ἔνδοξως, καὶ ὄντως ἱερὰ καὶ πανεύφημος»
Ο Σεβασμιώτατος ανεφέρθη στο Πάσχα του καλοκαιριού, που παρά το γεγονός ότι το περιεχόμενο της εορτής είναι η κήδευση της Θεοτόκου, εν τούτοις, μέσα μας αισθανόμαστε την χαρά, ότι η Παναγία μας μετέστη-ανελήφθη στους ουρανούς, με την θέληση του Υιού της, επειδή η Παναγία μας εκυοφόρησε την Ζωήν, και υπήρξε η όντως μητέρα της Ζωής.
Δε μπορούσε λοιπόν ο Υιός και Θεός της, να αφήσει να δει το σώμα της την φθορά, αλλά έπρεπε να μετατεθεί στην χώρα του αχωρήτου.
Μπορεί μεν στη ζωή της Παναγίας μας, οι νόμοι της φύσεως να υποκλίθηκαν ενώπιον της, εν τούτοις, υπήρξε τέλειος άνθρωπος αφού συνελήφθη από τους γηραιούς γονείς της Ιωακείμ και Άννα, καθ’ υπέρβασιν των φυσικών νόμων, ενηδόνως και ανθρωπίνως.
Επομένως το δόγμα της Δυτικής Εκκλησίας περί της ασπίλου συλλήψεως, δεν χωράει στην δική μας Ορθόδοξη Θεολογία.
Αλλά ούτε και του αιρετικού Νεστορίου, ο οποίος την ονόμασε Χριστοτόκο και καταδικάστηκε από την 3η Οικουμενική σύνοδο, ευσταθεί στην δική μας ορθόδοξη Θεολογία στο πρόσωπο της Θεοτόκου.
Κατά τον Ευαγγελισμό, όταν η Παναγία μας με την ελεύθερη συγκατάθεση της, και μετά την εξιχνίαση του αγγέλματος του αρχαγγέλου συγκατατίθεται, το Πνεύμα το άγιον το οποίο διέρχεται σε όλο το είναι της, την απαλλάσσει από την προπατορικήν αμαρτίαν.
Η Παναγία μας εγέννησε τέλειον Θεό, και τέλειον άνθρωπο.
Γι αυτό το λόγο, ο Κύριος μας, ο οποίος παρεδρεύει με την δική μας ανθρώπινη φύση με τον Θεό Πατέρα και το άγιον Πνεύμα, παραλαμβάνει ο ίδιος την ψυχή της Παναγίας μας, η οποία απεχωρίσθη προσωρινώς του σώματος της.
Και όταν μετά τρεις ημέρας, οι μαθητές του Κυρίου μας οδηγούν τον Απόστολο Θωμά στον τάφο της Παναγίας μας για να την προσκυνήσει, εκείνη πλέον δε βρίσκεται στον τάφο, διότι ο Κύριος Ιησούς χριστός, δεν επέτρεψε να δει διαφθορά το σώμα της.
Ενώθηκε η ψυχή της μετά του σώματός της, και μετετέθη-μετέστη εις τον ουρανόν. Εις την Βασιλείαν του Θεού. Όλοι οι άγιοι οι σεσωσμένοι αναμένουν προγευόμενοι την δόξαν του Θεού, την τελική κρίση, και την ανάσταση των σωμάτων τους.
Η Παναγία μας όλα αυτά τα στάδια, τα διήλθε χάριτι Θεού. Το κάλλος της Παναγίας μας σε όλη της τη ζωή, είναι πνευματικό, και αποτυπώθηκε σε πολλές εκφάνσεις τη επίγειας ζωής της.
Το έσχατον όμως κάλλος της Παναγίας μας και η δόξα της, είναι ουράνιον.
Μπορεί μεν οι σύγχρονοι άνθρωποι και οι σύγχρονες γυναίκες να αποζητούν το κάλλος εις την ζωή τους αλλά αυτό το κάλλος είναι επίπλαστον, και φαινομενικόν. Το κάλλος της Παναγίας μας είναι πνευματικόν που αντανακλά σε όλη τη παρουσία της επιγείως και επουρανίως.
Σήμερα λοιπόν η Παναγία μας, αίρεται εκ των προσκαίρων στα επουράνια, και ο καθένας από εμάς γονατίζει ενώπιον της σεβάσμιας μορφής της, έχοντας το θάρρος και την μητρικήν αγάπη της, προκειμένου να της απευθύνουμε λόγο ικεσίας και παρακλήσεως στην ζωή μας.
Ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε στους ανθρώπους η κραταιά σκέπη της Παναγίας μας, η οποία σκέπασε το γένος και την Πατρίδα μας, να σκεπάζει τις σύγχρονες οικογένειες, τη νεότητα, τα γηρατειά, και όλους του κατατρεγμένους από τους πολέμους και τη φτώχεια της ανθρωπότητας, και να προπορεύεται στα διαβήματα μας, ώστε ως λαμπηδόνα ηλιακή, να φωτίζει την πορεία του καθενός μας
