Τη Δευτέρα, 9 Ιουνίου 2025, του Αγίου Πνεύματος, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων, κ. Νεκτάριος,λειτούργησε και ομίλησε στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίας Τριάδας στο προάστιο της Γαρίτσας της πόλεως της Κέρκυρας. Μαζί με το Σεβασμιώτατο λειτούργησαν μεταξύ άλλων, ο Αρχιερατικός Επίτροπος της πόλεως τηςΚέρκυρας, πρωτ. Νικόλαος Μοναστηριώτης, ο Προϊστάμενος του Ιερού Ναού και Ιεροκήρυκας, Αρχιμ. Θεολόγος Σκορδίλης, αρκετοί ιερείς εκ των πλησιόχωρων ενοριών, καθώς και δύο εκ των Διακόνων της Ιεράς Μητροπόλεως. Ο ιερός ναός ήταν κατάμεστος από κόσμο, ο οποίος προσήλθε για την πανήγυρη της μεγάλης εορτής της Σύναξης του Αγίου Πνεύματος.Ο Σεβασμιώτατος, απευθυνόμενος στο εκκλησίασμα κατά την ομιλία του, έλαβε αφορμή από την ευαγγελική περικοπή του Ευαγγελιστού Ματθαίου, η οποία αναγινώσκεται στη σημερινή εορτή. Ο κ. Νεκτάριος, λοιπόν, έθεσε ως θέμα της ομιλίας του την πλάνη.
Η παρουσία διαιρετικών φαινομένων στην Εκκλησία και στον κόσμο είναι ένδειξη απουσίας της χάριτος του Θεού. Αυτά τα φαινόμενα είναι αποτέλεσμα της πτώσεως του ανθρώπου, της κατάστασης μη κοινωνίας με το Θεό που επήλθε και της πλάνης στην οποία καταδίκασε τον εαυτό του να ζει ο άνθρωπος. Από ιερέας της κτίσεως, ο άνθρωπος κατέστη το πλανημένοπρόβατο που αναφέρεται στην ευαγγελική περικοπή της ημέρας. Ο Θεός όμως,ως «καλός ποιμένας» που ενδιαφέρεται και αγαπά όλα του τα πλάσματα,σπεύδει, κατά το προαιώνιο σχέδιο της Θείας Οικονομίας να επαναφέρει το απολωλό πρόβατο στην ποίμνη του, δηλαδή τον άνθρωπο. Έτσι, ο Υιός και Λόγος του Θεού, διά του Του οποίου ο Θεός Πατέρας εποίησε τα πάντα, συγκαταβέβηκε, σαρκώθηκε, ήλθε σε κοινωνία με τον άνθρωπο, σταυρώθηκε, αναστήθηκε και αναλήφθηκε προκειμένου να ανακαινίσει ολόκληρη την πεπτωκυία ανθρώπινη φύση. Προκειμένου να αποκατασταθεί η κοινωνία με το Θεό και να της δώσει και πάλι τη δυνατότητα της θεώσεως.
Έτσι, μετά την Ανάληψη του Κυρίου, απεστάλη στον κόσμο το Πανάγιον Πνεύμα, το εκ του Πατρός εκπορευόμενον, το οποίο έπνευσε στον κόσμο και πλήρωσε τα πάντα.Έτσι, έγινε ο οδηγός προς την οδό της ενότητας και της αλήθειας.Το ζήτημα της πλάνης έχει αποτελέσει ένα καίριο ζήτημα το οποίο έχει απασχολήσει τους Αγίους Πατέρες και την Εκκλησία γενικότερα. Αυτοί οιεμπειρικοί Πατέρες, οι οποίοι αγωνίσθηκαν σε όλη τη διάρκεια της ζωής τουςπροκειμένου να έλθουν σε σχέση και κοινωνία με τον αληθινό Θεό,προειδοποιούν συνεχώς για τον κίνδυνο της πλάνης. «Προσέξτε, μην πλανηθείτε. Πλανώντες και πλανώμενοι, προσέξτε!». Ο άνθρωπος είναι ευάλωτος στην πλάνη λόγω του αυτεξουσίου του. Τού δόθηκε από το Θεό το υπέρτατο χάρισμα να λειτουργεί ελεύθερα και να κάνει ο ίδιος τις επιλογές του.Ακριβώς αυτήν τη δυνατότητα εκμεταλλεύεται ο αίτιος της πτώσεως των πρωτοπλάστων, ο μέγας πλάνος και πατέρας του ψεύδους, ο διάβολος.Όμως, παράλληλα, ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να αποφύγει αυτήν την παγίδα της πλάνης και να μπορέσει να ξεχωρίσει το σωστό από το λάθος και την αλήθεια από το ψεύδος.
Προκειμένου όμως να το επιτύχει αυτό απαιτείταινα διαθέτει διάκριση, η οποία όπως λεν και οι απλανείς διδάσκαλοι τηςΕκκλησίας είναι «μείζων πασῶν τῶνἀρετῶν». Για να αποκτήσει όμως ο άνθρωπος τη διάκριση είναι απαραίτητη η χάρις του Θεού. Χρειάζεται η παρουσία του Αγίου Πνεύματος. Να προσεύχεται ο άνθρωπος και να παρακαλεί το Πανάγιον Πνεύμα να «έλθει και να σκηνώσει» στο εσωτερικό της ψυχής του.Να τον καθαρίσει από τους σπίλους της αμαρτίας, ώστε να επακολουθήσει ο φωτισμός του ανθρώπου και να διακρίνει πλέον την οδό της αλήθειας. Τότε, οπλανημένος άνθρωπος, το απολωλός πρόβατο, επιστρέφει στη μάνδρα και καθίσταται πλέον απλανές δοχείον του Αγίου Πνεύματος. Έτσι, ακολουθεί την οδό της αλήθειας και όπως αναφέρει και η σημερινή ευαγγελική περικοπή, τότε, ο «Καλός Ποιμήν», «χαίρει ἐπ’ αὐτῷ».Σε αυτήν τη διαδρομή της επιστροφής του πλανεμένου ανθρώπου προς την αποκατάσταση της ενότητας και της κοινωνίας με το Θεό, το Πανάγιον Πνεύμα γίνεται οδηγός και έτσι ο άνθρωπος οφείλει να είναι έκζητητής Του. Οι μαθητές του Χριστού που ήταν συνηγμένοι εις το υπερώον κατά την ημέρα τηςΠεντηκοστής ήταν προσευχόμενοι και βρισκόταν σε ενότητα.
Και τότε το Πανάγιο Πνεύμα κατήλθε «ἐν εἴδει πυρίνων γλωσσῶν». Πλήρωσε τα πάντα και έγινε αντιληπτό και αισθητό, όχι μόνον από τους μαθητές, αλλά και από πλήθος κόσμου που βρισκόταν στην περιοχή γύρω από το υπερώο. Όμως, η παρουσίατου Αγίου Πνεύματος γίνεται αντιληπτή με διάφορους τρόπους στη ζωή του ανθρώπου, όπως για παράδειγμα στο παράδειγμα του προφήτη Ηλία ο οποίος το αισθάνθηκε ως λεπτή αύρα, η οποία τον δρόσισε και τον πλήρωσε με τη χάρη του Θεού. Όμως, χρειάζεται διάκριση για τη θεογνωσία, ώστε ο άνθρωπος να αντιληφθεί τα σημάδια εκείνα που φανερώνουν την παρουσία του Θεού στη ζωή του και τον καλούν να διαβεί την οδό της επιστροφής, της κάθαρσης, του φωτισμού και της θέωσης.Δυστυχώς σήμερα, ο άνθρωπος ζει μέσα στον ορυμαγδό της αμφισβήτησης των πάντων.
Δεν αναζητά την εμπειρία του Θεού, τη σχέση αγάπης και την κοινωνία. Ζητά έναν Θεό ο οποίος θα εξυπηρετεί τις ανάγκες του και θα δίνει λύσεις στα προβλήματά του. Και όταν ο Θεός δεν ανταποκρίνεται στα αιτήματά του, τότε ο άνθρωπος ταλανίζεται ακόμη πιο έντονα από την αμφισβήτηση και ζητά να μάθει τις αιτίες των δεινών του. Όμως, δεν ευθύνεται ο Θεός για την απουσία Του από την ψυχή του ανθρώπου καθώς η κακή χρήση του αυτεξουσίου και η επιλογή αλλότριων προς το Θεό τρόπων ζωής, επιφέρουν την ακοινωνησία με το Θεό και την αποδίωξη του Αγίου Πνεύματος.Ειδικά στη σημερινή εποχή, ο άνθρωπος επιχειρείται να παραπλανηθεί από την ηλεκτρονική δικτατορία και τον ολοκληρωτισμό της νέας τάξης πραγμάτων. Όμως, βρίσκεται σε μια σύγχυση και έναν σκοτισμό, σαν σε μια άλλη εποχή της Βαβέλ, επιχειρώντας να καταστήσει τον εαυτό του ισόθεο.
Έτσι, αντί να αντιδράσει με τη φωτιστική και αγιαστική εκζήτηση του Θεού στη ζωή του, αντ’αυτού, συνεχίζει να παραχωρεί το αυτεξούσιο του στις βουλές των πλάνων της εποχής. Υπάρχει όμως απάντηση και ελπίδα σε αυτήν τη σκοτεινή πραγματικότητα. Αυτή είναι η επιστροφή στη «μάνδρα» της Εκκλησίας, η οποία με Αρχιποιμένα τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, προφυλάσσει τον άνθρωπο και εν Αγίω Πνεύματι τον οδηγεί στη θέωση και τη σωτηρία.Στο τέλος, ο κ. Νεκτάριος, απευθυνόμενος στο πυκνό εκκλησίασμα, ευχήθηκε χρόνια πολλά και το Άγιον Πνεύμα να πληρώσει τα πάντα στη ζωή μας, ώστε να ζήσουμε το φωτισμό και την εν χριστώ ανακαίνιση.
