Αδελφοί μου,
Σήμερα ἑορτάζουμε τὴ μεγάλη μητέρα ὅλων μας, τὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο, ποὺ ἀπλώνει τὴ θεία Σκέπη Της πάνω ἀπὸ κάθε πιστὸ καὶ πάνω ἀπὸ τὸ γένος τῶν Ἑλλήνων.
Ἡ 28η Ὀκτωβρίου δὲν εἶναι μόνο μία ἐθνικὴ ἐπέτειος, ἀλλὰ καὶ μία πνευματικὴ ἑορτή· ἐκεῖνη τὴν ἡμέρα τὸ ἔθνος μας ἔκραξε «Ὄχι» στὴν υποδούλωση, «Ναι» στην ελευθερία, καὶ ἡ Παναγία σκέπασε τὴν πατρίδα μας στὰ χιονισμένα βουνὰ τῆς Πίνδου. Οἱ στρατιῶτες πολεμοῦσαν μὲ θάρρος, καὶ στὰ χείλη τους εἶχαν τὸ ὄνομα τῆς Παναγίας. Γι’ αὐτὸ καὶ ἡ νίκη τοῦ 1940 δὲν ἦταν μόνο στρατιωτικὴ, ἦταν καὶ πνευματικὴ· ἦταν ἀπάντηση τῆς Θεοτόκου στὴν πίστη τοῦ λαοῦ Της.
Ἡ Σκέπη τῆς Παναγίας δὲν περιορίζεται στὸ παρελθόν. Καὶ σήμερα μᾶς καλύπτει, ἐὰν ἐμεῖς ἀναζητοῦμε τὴν μητρικὴ Της προστασία. Τότε οἱ πατέρες μας ἔδωσαν τὸ αἷμά τους· ἐμεῖς σήμερα καλούμαστε νὰ δώσουμε τὴν ὁμολογία μας. Τότε ἔπεσαν στὰ χαρακώματα μὲ τὰ ὅπλα· ἐμεῖς σήμερα πρέπει νὰ ἀγωνιστοῦμε ἐνάντια στὴν ἀμαρτία, στὴν ἀδιαφορία, στὴν πνευματικὴ δουλεία.
Ἰδιαίτερα ἡ νεολαία μας χρειάζεται τὴν Σκέπη τῆς Παναγίας. Ὁ νέος τοῦ 1940, ἔφηβος ἢ φοιτητὴς, ἀντὶ νὰ ἀπολαύσει τὴ ζωή του, βρέθηκε μὲ τὸ ὅπλο στὸ χέρι, γιὰ νὰ κρατήσει ἐλεύθερη τὴν πατρίδα καὶ τὴν πίστη. Ὁ νέος σήμερα ἔχει ἄλλους πολέμους: τὴν ἀπόγνωση, τὰ πάθη, τὶς ψεύτικες ἐλευθερίες, τὶς παγίδες τῆς τεχνολογίας καὶ τοῦ εὐδαιμονισμοῦ.
Ἐκεῖ χρειαζόμαστε τὴν Παναγία, ὡς Σκέπη, ὡς Μητέρα, ὡς Ὁδηγό.
Ἡ Παναγία μᾶς καλεί νὰ μὴν ὑποκύψουμε σὲ ἕναν «πνευματικὸ κατακτητή», ποὺ θέλει νὰ μᾶς κλέψει τὴν ψυχὴ καὶ νὰ μᾶς κάνει ἀδιάφορους στὸν Χριστό. Τὸ «Ὄχι» τοῦ 1940 πρέπει νὰ γίνει σήμερα «Ὄχι» στὴν ἁμαρτία, «Ὄχι» στὴν προδοσία τῆς πίστεως, «Ὄχι» στὴν ἀπώλεια τῆς ψυχῆς.
Ἀδελφοί μου, ὅπως τότε ἡ Παναγία δὲν ἐγκατέλειψε τὸν λαό Της, ἔτσι καὶ σήμερα δὲν θὰ μᾶς ἀφήσει. Ἀρκεί νὰ πορευθοῦμε μὲ πίστη, μὲ μετάνοια, μὲ ὁμολογία. Ἡ Σκέπη Της θὰ μᾶς καλύπτει πάντοτε, καὶ θὰ μᾶς ὁδηγεῖ στὴν ἀληθινὴ νίκη,στὴν ἐλευθερία τῆς ψυχῆς καὶ στὴν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Ἀμήν.
