Στο παλαίφατο και ιστορικό ιερό ναό, του 14ου αιώνος, του Αγίου Αντωνίου, στο κέντρο της παλιάς πόλης της Κέρκυρας, λειτούργησε και ομίλησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών & Διαποντίων νήσων κ. Νεκτάριος. Στον ως άνω ιερό ναό είχε λειτουργήσει και ο Άγιος Μάρκος ο Εφέσου, ο Ευγενικός, περνώντας από την Κέρκυρα μετά τη Σύνοδο της Φεράρας -Φλωρεντίας.
Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος έλαβε αφορμή από το απολυτίκιο του Αγίου Αντωνίου και μίλησε για τον ζήλο του Αγίου, τον οποίο προσομοιάζει ο ιερός υμνογράφος με τον ζήλο, του προφήτου Ηλιού. Ζηλωτής του Θεού – αγωνιστής έως εσχάτων, για την αγάπη και την πίστη στο Θεό. Ομοίως μίλησε για τον ασκητικό δρόμο τον οποίο αντέγραψε από την ασκητική ζωή του Τιμίου Προδρόμου.
Ο μοναχισμός του 3ου μ.Χ. αιώνος, ήταν η διάδοχη κατάσταση των πρώτων μαρτυρικών χριστιανικών χρόνων. Με τον αναχωρητισμό και την άσκηση εξέφραζαν το μαρτύριο της συνειδήσεώς τους. Ο όσιος Αντώνιος ανεδείχθη Μέγας για την εκκλησία και καθηγητής της ερήμου. Καθηγητής διότι συγκέντρωνέ πλήθος μαθητών και διξόντων για την αγάπη του Χριστού. Σε κάποια στιγμή της ζωής του, ο αυτοκράτορας Μέγας Κωνσταντίνος, ακούγοντας για την θαυμαστή προσωπικότητα του, του έστειλε πρόσκληση να επισκεφθεί την βασιλεύουσα ώστε να τον τιμήσει. Ο Αντώνιος συμβουλεύτηκε τον γείτονα του, τον Παύλο τον Θηβαίο και εκείνος του είπε, αν πας απλά θα είσαι ο Αντώνιος, εάν μείνεις στην έρημο, θα είσαι ο Μέγας Αντώνιος, το οποίο και έπραξε.
Οι μοναχοί φυγαδευτήκαν από τον κόσμο για να αγωνιστούν εναντίον της παραφύσεως καταστάσεως, που κατάντησε η ανθρωπότητα από την οποία προείρχετο και εκείνοι και με τον αγώνα τους, κατόρθωσαν να υπερβούν το παραφύσιν, να φθάσουν στο καταφύσιν και να υπερβούν το καταφύσιν και να ζήσουν την υπερφύσιν πνευματική κατάσταση στη ζωή τους. Το γεγονός της εν σάρκου οικονομίας του Κυρίου μας, αποβλέπει σε αυτό το σκοπό. Στο να καταφρονήσουν οι άνθρωποι τη πτωτική παραφύσιν κατάσταση και να φθάσουν στο καταφύσιν ώστε να κοινωνήσουν με τον Θεό. « Θείας φύσεως κοινωνεί ».
Ο αγώνας τον οποίο μας θέτει ο αγωνοθέτης Κύριος μας Ιησούς Χριστός και τον οποίο αγώνα επεξηγεί ο απόστολος Παύλος , σε αυτόν το σκοπό αποβλέπει, στο να κοινωνήσουμε με τον αληθινό Θεό. Όσοι το κατόρθωσαν, καταξιώθηκαν στα μάτια του Θεού και τιμήθηκαν από Εκείνον , είτε με το μαρτύριο της αγιότητάς, είτε με την οσιότητα του βίου, είτε με τον οποιοδήποτε τρόπο αγίασαν τη ζωή τους.
Η τραγική εικόνα της σύγχρονης Βαβυλώνας που ζει η παγκόσμια κοινότητα, που δυστυχώς χωρίς να εξαιρείται και η πατρίδα μας, είναι γεμάτη από τη πάσης φύσεως αμαρτίες και ποικίλης κακίας, που όλο τούτο το γεγονός ονομάζουν οι σκοταδιστές του πολιτισμού, πολιτισμό και πρόοδο. Βυθίζουν το κόσμο με την προπαγάνδα στο σκοτάδι και τον βούρκο της αμαρτίας. Το φαινόμενο του σοδομιτισμού που κυριαρχεί στη πατρίδα μας εσχάτως και που νόμοι αντίθεοι, προετοιμάζονται να πλήξουν την εικόνα της Ορθόδοξης Ελληνικής Οικογένειας και να αλλοτριώσουν τη χριστιανική οικογένεια, η οποία βασίζεται σε τίμιους και βιοπαλαιστές γονείς. Έως πότε θα ανεχθεί ο Θεός αυτή την αποστασία μας ;
Ο Σεβασμιώτατος κάλεσε τους ευσεβείς χριστιανούς σε έξαρση προσευχής, προκειμένου να φωτίσει ο Θεός τους σκοτεινούς λογισμούς και αποφάσεις των νομοθετούντων, επικαλούμενος τις πρεσβείες και του Αγίου Σπυρίδωνος και όλων των Αγίων, αλλά κυρίως του Μεγάλου Αντωνίου, όπου σήμερα τιμάται η μνήμη του από την Εκκλησία μας. Στο τέλος της Θείας λειτουργίας ευχαρίστησε και συνεχάρη το πολυπληθές εκκλησίασμα, το οποίο είχε κατακλύσει τον ιστορικό ιερό ναό και ευχήθηκε κάθε καλό στους εορτάζοντες και εορτάζουσες.