«Έτι εν σοι λείπει».
Ένας άρχοντας, πλούσιος νέος με χρήματα πολλά, με περιουσία πλησιάζει τον Χριστό μας αδελφοί μου. Από τα λόγια του φαίνεται ότι είναι άνθρωπος ευσεβής και τηρητής του Νόμου και έχει πόθο και δίψα για την αιώνια ζωή. Ανησυχεί για το μέλλον του μετά την παρούσα ζωή, και θέλει να ζήσει αιώνια στην βασιλεία του Θεού και γι’ αυτό προσπαθεί να εφαρμόσει όλα αυτά που του επιβάλει η πίστη του με βάση τον Ιουδαϊκό Νόμο, τηρώντας επακριβώς και κατά γράμμα όλα όσα επιβάλλονται για να μπει στην βασιλεία του Θεού.
Έχει δημιουργήσει την βεβαιότητα και είναι σίγουρος αφού τον κατάλογο των εντολών τον έχει εφαρμόσει στην ζωή του. Αν προσέξουμε μάλιστα στην αρχή της Ευαγγελικής περικοπής ο τρόπος που διαλέγεται με τον Κύριό μας δείχνει άνθρωπο όπου προσπαθεί να ειρωνευθεί αποκαλώντας Τον αγαθόν και αφετέρου δείχνει άνθρωπο που το στοιχείο του εγωισμού τον έχει κυριεύσει λέγοντας ότι «ταύτα πάντα εφυλαξάμην εκ νεότητός μου». Ο Χριστός μας όμως ο οποίος γνωρίζει τις καρδιές των ανθρώπων, βλέπει στο βάθος της ψυχής του πλουσίου αυτού νέου ότι είναι δεμένος με τα γήινα και τα φθαρτά. Γίνονται έτσι τα πλούτη του βαρίδια για να μην μπορεί να πετάξει στην Βασιλεία του Θεού.
Όπως αποδεικνύεται στην συνέχεια η βασιλεία του Θεού γι αυτόν είναι πιο φθηνή και πιο ευτελής από τα χρήματά του, γι αυτό και φεύγει περίλυπος όταν ο Χριστός μας του λέει: «Ένα ακόμη σου λείπει: πούλησε όλα τα υπάρχοντα σου και δώσε τα χρήματα στους φτωχούς και θα έχεις θησαυρό στον Ουρανό και έλα ακολούθησε με».
Ο πλούσιος αυτός νέος έχει πράγματι προσπαθήσει, έχει αγωνιστεί να εφαρμόσει αυτά που του επιβάλει η θρησκεία του, όμως ποτέ δεν ελευθερώθηκε πραγματικά, έκανε προσπάθειες να πετάξει αλλά τα πόδια του είναι δεμένα στην γη και στα θέλγητρά της.
Είναι ο νέος αυτός σαν έναν αετό που είναι δεμένος με σχοινί. Ανοίγει τα φτερά του και πάλι πέφτει στην γή. Είναι κρίμα τελικά γιατί ο αγώνας του πήγε χαμένος, διότι δεν μπόρεσε να διακρίνει το πρόσκαιρο από το αιώνιο, το γήινο με το ουράνιο. Κρίμα γιατί αγωνίσθηκε και όμως όλα πήγαν χαμένα για ένα μόνο πράγμα: το χρήμα!
«Έτι εν σοι λείπει…»
Αδελφοί μου. Ίσως και εμείς αγωνιζόμαστε να εφαρμόσουμε τις εντολές του Θεού και να προσπαθούμε κάνοντας τον αγώνα μας, να κόψουμε συνήθειες και ελαττώματα του παρελθόντος, και πολλά να κόβονται και να καλυτερεύουμε τους εαυτούς μας. Και όμως κάποια αδυναμία κάποιο ελάττωμα που θεωρούμε μικρό ή επειδή αυτό το ελάττωμα έχει ταυτιστεί με την ζωή μας, γίνεται σχοινί που δεν μας αφήνει να ελευθερωθούμε και να γίνουμε πολίτες της Βασιλείας του Θεού.
Ο Χριστιανός προσπαθεί να εφαρμόζει τον Νόμο του Θεού, να ζει την μυστηριακή και εκκλησιαστική ζωή, αλλά και σε βάθος να σκάβει την ψυχή του και να ανακαλύπτει όλα εκείνα τα φθοροποιά στοιχεία που τον εμποδίζουν να τελειοποιεί τον εαυτό του κατά Θεόν.
Αδελφοί μου ο Παράδεισος έγινε από τον Θεό για εμάς, είναι η πατρίδα μας· η γη είναι για το σήμερα, ο Παράδεισός για το αιώνιο. Είναι κρίμα να τον χάσουμε για κάποιο ελάττωμα ή αδυναμία μας. Αμήν!
